“Οι εραστές και ο άγνωστος παρατηρητής”
Το σκηνικό έμοιαζε ίδιο, οι δύο εραστές αντίκρυ ξανά σιωπηλοί με βουρκωμένα μάτια. Ο άντρας με δυσκολία έβρισκε τα λόγια του ενώ η γυναίκα είχε εγκαταλείψει κάθε ελπίδα. Το ζευγάρι αυτό υπήρξε ερωτευμένο, μα τώρα κάτι είχε σπάσει.
Αν κανείς τους παρατηρούσε από μακριά, θα έβλεπε δυο σώματα άκαμπτα στην προσπάθεια τους να επικοινωνήσουν. Ο άνδρας φαινόταν σα να ‘θελε να ξεφύγει, δεν άντεχε να την κοιτά κατάματα. Μάτια που τον ζητούν ακόμα, πώς να τα αποχωριστεί; Η αγάπη του γι’ αυτά δεν εκφράστηκε ποτέ με λόγια. Το σ’ αγαπώ λέξη απαγορευμένη που πληγώνει. «Ανώφελο να αλλάξει αυτό που είναι», σκέφτηκε ο άνδρας «Δεν μου αξίζει να αγαπώ αυτό το πλάσμα, θα το προδώσω το δίχως άλλο. Καλύτερα τώρα πριν να είναι αργά, πριν δεθώ και άλλο, πριν…» .
Η γυναίκα δεν άντεχε άλλο, να βλέπει τον άντρα που λάτρευε να της φέρεται σα να ήταν σκιά. Ήθελε να τον προκαλέσει να μιλήσει, να εκφραστεί, να της πει όλα αυτά που δεν τον άκουσε ποτέ να λέει. «Γιατί να δυσκολεύεται τόσο; Γιατί δεν αφήνεται στο συναίσθημα του; Γιατί με φοβάται; Και το κυριότερο γιατί προσπαθώ ακόμα να τον πείσω να είναι μαζί μου, όταν είναι ξεκάθαρο ότι δεν θα αλλάξει ποτέ του στάση;». Ο άγνωστος παρατηρητής αισθάνθηκε ένα σφίξιμο για το ζευγάρι.
Οι δύο εραστές, πρώην πια, τράβηξαν σε αντίθετες κατευθύνσεις. Η γυναίκα γύρισε πρώτη την πλάτη της στο παθιασμένο παρελθόν, δεν θέλησε να πει άλλη λέξη και ας μην είχε εκφράσει ούτε στο ελάχιστο τι ένιωθε για εκείνον. Ο άνδρας πάλι θα έδινε τα πάντα για να έχει γεννηθεί αλλιώς, χωρίς το βάρος αυτό που τον πληγώνει, που τον έκανε αυτό που είναι. Θα έδινε τα πάντα για να μπορεί να την αγαπήσει όπως της αξίζει. Θα έδινε τα πάντα για να είχε γεννηθεί γενναίος.
Το σκηνικό έρημο πια, μοιάζει με τον επίλογο μίας τραγωδίας. Ο άγνωστος παρατηρητής αποζητώντας την κάθαρση που ποτέ δεν ήρθε με τους τίτλους τέλους, ένιωσε την ανάγκη να αφήσει τα δάκρυα του να κυλήσουν. Τα δάκρυα ενός αγνώστου μνεία σε όλους αυτούς που αγαπιούνται αλλά δεν ξέρουν πώς να είναι μαζί. Σε όλους αυτούς που άφησαν την αγάπη να πετάξει. Σε όλους αυτούς που δεν γεννήθηκαν γενναίοι.
M.K.